- “Het boek ziet er aantrekkelijk uit. De illustraties zijn erg pakkend en geven een goed beeld van het hoofdstuk vanuit het perspectief van de auteur. Persoonlijk ben ik niet zo’n verhalenverteller. Maar dat hoeft met dit boek gelukkig ook niet. Per stroming is er een verhaal dat past bij de levensvraag.
illustratie: Margreet de Heer
De verhalen zijn niet te lang. Meestal 2 pagina’s. Hoofdstuk 6 (“Islam en dialoog in de klas”) vind ik erg sterk. In dit hoofdstuk worden de levensbeschouwelijke, culturele en pedagogische verschillen goed uitgelegd. Ook onderwerpen als ‘angst voor de islam’ en ‘minderwaardigheidsgevoel van moslims in Nederland’ komen aan bod. Wat mij betreft onderwerpen die actueel zijn en waarvoor ik handvatten zoek.” (Miranda, student aan de Saxion Hogeschool)
- “Kinderen ontwikkelen hun eigen levensbeschouwing en alle scholen kunnen kinderen hierbij goed ondersteunen. De overheid en de inspectie lijkt dit echter niet echt te zien. Zij stellen alleen de kennis van geestelijke stromingen verplicht. Het boek ‘Vragen stellen en verhalen vertellen’ van Tamar Kopmels sluit aan bij dit verplichte vak, maar zij doet veel meer.
Zij gebruikt de verhalen uit de verschillende levensbeschouwelijke tradities om kinderen te helpen hun eigen levensbeschouwelijke identiteit te ontwikkelen. Dit kan zowel door zich te verbinden met een grote traditie (zij noemt dit Levensbeschouwing) of door een eigen particuliere levensbeschouwing te ontwikkelen (zij noemt dit levensbeschouwing). Op deze manier doe je recht aan de ontwikkeling van het kind én aan het belang van de grote tradities.” (Tom Schoemaker, opleidingsdocent aan de HAN)